‘หารกันเปล่า ไปเป็นเพื่อนหน่อย ช่วยทำที ขอวันพรุ่งนี้นะ’ หลากหลายประโยคคุ้นชินที่ไม่ว่าจะอยู่ช่วงวัยไหนก็ต้องเคยได้ยินอย่างแน่นอน และคำตอบรับส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นการตอบตกลงอย่าง ‘ได้สิ ได้ครับ ได้ค่าาา’ ใช่มั้ยล่ะ นั่นก็เป็นเพราะว่ามนุษย์มีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างพึ่งพาการตอบแทนซึ่งกันและกัน ทำให้มนุษย์มีความต้องการที่จะสร้างปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับคนในสังคม ดังนั้น การปฏิเสธจึงเป็นเหมือน ‘ข้อห้าม’ ในการสนทนา เพราะอาจจะทำให้เกิดความขัดแย้ง และทำให้เราไม่ได้รับการยอมรับจากสังคม ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว เพื่อน หรือเพื่อนร่วมงาน (ที่บางทีก็อยู่ในรูปแบบหัวหน้า) ก็ตาม เรามักไม่ยอมปฏิเสธเพื่อรักษาน้ำใจผู้อื่นอยู่เสมอ แต่เคยลองคิดเล่นๆ บ้างมั้ย ว่า ‘แล้วตัวของเราล่ะ ใครจะเป็นคนรักษา’ หากจะโบ้ยให้คนอื่นก็ดูจะเป็นอะไรที่ยากไปสักนิด เพราะฉะนั้น ก็เป็นตัวเราเองนี่แหละ ที่สามารถรักษาตัวเองได้ดีที่สุด วันนี้ Future ...

‘แป๊บหนึ่ง เดี๋ยวก่อน ไว้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยทำ’ ถ้อยคำเหล่านี้มักออกมาจากปากหรือความคิดในตอนที่เรารู้สึก ‘ยังไม่อยากทำ’ อะไรก็ตามในเวลานั้น จะเรียกว่าเป็นเหมือน ‘การผัดวันประกันพรุ่ง’ ก็ย่อมได้ โดยอาจเกิดจากหลายปัจจัย เช่น เป็นสิ่งยากเกินไป เป็นเรื่องหยุมหยิม หรือบางที ก็อาจเป็นเพราะความขี้เกียจของเราเอง การสะสมกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ไปเรื่อยๆ ในวันหนึ่งมันก็ต้องกลายเป็นก้อนที่ใหญ่เบิ้มอย่างแน่นอนเลยล่ะ และเมื่อมันมีปริมาณที่มาก ก็คงไม่มีใครอยากที่จะจัดการกับมัน แน่ล่ะ แค่ชิ้นเล็กๆ เราก็ยังขี้เกียจเลยนี่นา ไม่ต้องกังวล! ปัญหาเหล่านี้สามารถแก้ไขได้ง่ายๆ ด้วย ‘กฎ 2 นาที (2-Minute Rule)’ จากหนังสือ Getting ...