ทำไม ‘การเดินไปขอลาออก’ ถึงเป็นเรื่องยาก และน่าลำบากใจขนาดนี้ด้วย?

ในช่วงชีวิตการทำงาน แม้เราจะมีการวางแผนในหัวมาดิบดีแล้วว่า จะลาออก จะไปมีชีวิตที่ดีกว่าเดิม จะไปทำงานในบทบาทใหม่ๆ แต่พอเก็บกระเป๋า เคลียร์เอกสารต่างๆ เสร็จเรียบร้อยแล้ว ครั้นจะเดินออกจากออฟฟิศ หลายๆ ครั้ง เรากลับพบว่าการกระทำอันแสนง่ายอย่างการเดินไปยื่นใบลาออกนั้นกลับกลายเป็นเรื่องยาก และน่าลำบากใจเกินกว่าจะเอ่ยปากออกมา เพราะเอาเข้าจริงๆ แล้ว นี่ก็เป็นเรื่องที่ท้าทายอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิดอยู่พอสมควร แถมบางทีก็อาจจะเป็นเรื่องที่คนฟังไม่อยากได้ยินด้วย

คำถามคือ แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ทำไม ‘การเดินไปขอลาออก’ ถึงเป็นเรื่องยาก และน่าลำบากใจขนาดนี้ อะไรคือสาเหตุสำคัญที่ทำให้เรื่องง่ายกลายเป็นเรื่องยาก?

เมลิสสา โดมัน (Melissa Doman) นักจิตวิทยาองค์กรเคยอธิบายถึงเรื่องนี้เอาไว้อย่างน่าสนใจว่า แม้จะมีเหตุผลที่ดีก็ตาม แต่การลาออกมักมาพร้อมกับความหมายเชิงลบ ทั้งจากคนรอบข้างและตัวเราเอง

โดยพื้นฐานแล้ว มันมาจากความรู้สึกไม่สบายทางจิตใจ ไอเดียที่ Old school ว่า เมื่อทำงาน หรืออยู่ในอาชีพใดอาชีพหนึ่ง มันจะต้องเป็นแบบนั้นไปตลอดทั้งชีวิต การตัดสินใจเหล่านี้อาจนำมาซึ่งความเครียด ความรู้สึกกดดันทางอารมณ์ ความรู้สึกด้านลบต่อสมองที่สามารถหมุนวนเป็นวงจร ทั้งความรู้สึกผิด ความละอาย ความกลัว และความรู้สึกล้มเหลว

ตามปกติแล้ว มนุษย์เราจะมีการตอบสนองด้วย 2 หนทาง ทางแรกคือกังวลต่อการลาออกจะเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องรึเปล่า? ส่วนทางที่สองคือ เมื่อต้องก้าวไปในอนาคตที่ไม่รู้จัก จะมีการหยุดนิ่งด้วยความกลัว

มีการศึกษาหนึ่งพูดถึงประเด็นดังกล่าวว่า วิธีการที่จะบรรเทาความอัปยศเหล่านี้ได้คือ การเสนอหลักฐานว่า เราออกจากงานเพราะปัจจัยภายนอก ไม่ใช่การสมัครใจ นอกจากนี้ เมลลิสสายังเสริมด้วยว่า ให้ทำความเข้าใจกับตัวเองใหม่ว่า เราไม่ได้เป็นผู้กำหนดบทบาทไปตลอดชีวิต แต่แค่กำลังตัดสินใจในงานต่อไปก็เท่านั้น และกำลังตัดสินใจในสิ่งที่ถูกต้องสำหรับชีวิตกับอาชีพด้วย

ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน ‘ไม่มีใครอยู่กับเราไปตลอดชีวิต’ อย่าลืมว่าถนนข้างหน้ายังอีกยาวไกล แม้มันยากไปหน่อย แต่เชื่อเถอะว่า ถ้าข้ามมันไปได้ คุณจะเก่งขึ้นกว่าเดิมอย่างแน่นอน

Source: https://bbc.in/3ehyf6j