เริ่มต้นปีหลายคนคงเริ่มตั้งเป้าหมายที่ต้องทำประจำปี ไม่ว่าเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว หลายอย่างคือเป้าหมายหรือความสำเร็จที่ตั้งใจจะไปให้ถึง เริ่มปีใหม่นี้จึงเป็นสัญญาณที่ดีของการเริ่มต้นอะไรบางอย่างหรือสานต่อบางสิ่งที่ค้างไว้ให้สำเร็จ
“ความสำเร็จของชีวิตไม่ใช่ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เพียงครั้งเดียว แต่เป็นการถักทอชัยชนะขึ้นในทุกวัน”
นั่นคือคำกล่าวของ ‘คิมรันโด’ ในหนังสือ ‘เพราะเป็นวัยรุ่นจึงเจ็บปวด’ โดยเปรียบกับชีวิตของเราเหมือนดั่งจิ๊กซอว์ขนาดใหญ่ ที่ต้องบรรจงต่อจำนวน 29,220 ชิ้น โดยคิดจาก 365 วัน x 80 ปี (อายุขัยเฉลี่ย) = 29,200 บวกกับ 20 วัน ของวันที่ 29 ก.พ. ที่เกิดขึ้น 20 ครั้งในรอบ 80 ปี รวมเป็น 29,220 ชิ้น ซึ่งบางคนอาจมากกว่านั้น
ในแต่ละวันที่ผ่านไป คือ การรวมตัวของจิ๊กซอว์ชีวิตที่จำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เป็นภาพของชีวิต ซึ่งจะเป็นอย่างไรอยู่ที่เราเป็นคนกำหนด นับรวมถึงภาพของความสำเร็จในแต่ละวัน ที่จะปรากฏเป็นภาพบนจิ๊กซอว์แต่ละชิ้น จนรวมเป็นภาพความสำเร็จชิ้นใหญ่
เป้าหมายที่ตั้งไว้ในแต่ละวัน อาจเป็นสิ่งเล็กน้อยเมื่อเทียบกับความสำเร็จครั้งใหญ่ที่ตั้งใจไว้ แต่ความสำเร็จย่อยๆ เหล่านี้ คือชัยชนะเล็กๆ ที่เราจำเป็นต้องถักทอขึ้นในทุกวัน เปรียบดั่งตึกสูงระฟ้า ที่ไม่ว่าจะใหญ่เพียงใด ก็ล้วนแต่สร้างจากชิ้นส่วนวัสดุหลากชนิดประกอบรวมกัน ไม่ต่างจากชีวิตของเราที่ประกอบไปด้วยหลายสิ่งหลายอย่างหลอมรวมกัน
ตัวอย่าง หากตั้งเป้าที่จะเรียนรู้ทักษะที่จำเป็นกับอาชีพบางอย่างจากหนังสือเล่มหนึ่ง ซึ่งบางครั้งอาจไม่สามารถอ่านและทำความเข้าใจให้สำเร็จได้ภายในวันเดียว จึงจำเป็นต้องกำหนดเป้าหมายย่อยรายวัน เช่น จะต้องเรียนรู้ให้ได้วันละ 1 บท ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะจบเล่ม เป็นต้น
เป้าหมายย่อยเหล่านี้ จะเป็นส่วนประกอบของความสำเร็จที่ใหญ่ขึ้นไป โดยการเรียนรู้จากหนังสือเล่มดังกล่าวได้สำเร็จ ก็เป็นส่วนประกอบของทักษะที่ใหญ่กว่า (อาจจะต้องเรียนรู้หลายเล่มประกอบกัน) และเป็นส่วนประกอบหนึ่งที่สำคัญของความก้าวหน้าในอาชีพการงานต่อไป
หากความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ เกิดจากความสำเร็จเล็กน้อยมากมายที่ประกอบร่างสร้างขึ้นมาในแต่ละวันของชีวิต ฉะนั้น เป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ไม่ว่าเรื่องใดก็ตาม จำเป็นต้องแบ่งย่อยความสำเร็จนั้น ออกมาเป็นเป้าหมายชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่ต้องทำในแต่ละวัน และค่อยๆ ทำให้บรรลุไปทีละขั้น ต่อเนื่องในทุกๆ วันของชีวิต
อย่างไรก็ตาม หากความสำเร็จในชีวิตเกิดขึ้นได้ทุกวัน ก็อาจมีความล้มเหลวเล็กๆ เกิดขึ้นบ้างเป็นธรรมดา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ที่สำคัญ จงเรียนรู้ความผิดพลาดนั้นและก้าวเดินต่อไป
คิมรันโด แนะนำอีกว่า “สิ่งที่จำเป็นมากกว่า ‘นาฬิกา’ คือ ‘เข็มทิศ’ หมายถึง ‘การไปให้ถูกทาง’ สำคัญกว่า ‘ไปได้เร็วแค่ไหน’ และที่สำคัญกว่าเข็มทิศคือ ‘กระจก’ ที่เราต้องสะท้อนตัวเองอยู่เสมอว่า ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่”
เมื่อเราทบทวนตัวเองและรู้ว่าอยู่ที่ไหนและกำลังทำอะไร ให้กำหนดเป้าหมายและออกเดินทางสายชีวิตต่อไป เก็บเกี่ยวความสำเร็จในทุกๆ วัน จนกว่าจะถึงเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่นั้นของชีวิต
เขียนโดย : Phoothit Arunphoon
Source: หนังสือ ‘เพราะเป็นวัยรุ่นจึงเจ็บปวด’ ของ ‘คิมรันโด’ สำนักพิมพ์ springbooks